السلام علیک یا فاطمه بنت رسول الله

چرا گمنام

تو را گمنام نامیدندچون تو را نشناختند،تو را در ملکوت اعلی خوب میشناسندو ما انسانهای زمینی درک وجود با عظمت تو نخواهیم کرد((آری شهیدان را شهیدان میشناسند))

ای تندیس عشق بی شک میدانی که مادر داغدارت سالها چشم انتظار توست وچشم به در دوخته تا شاید خبریاز تو آیدبا هر صدا از جا بر میخیزدو به هر اشاره تو را میجویداما دریغ از یک خبر وحتی یک اشاره.بله مادر داغدارت هیچگاه جسم پاک تو را در آغوش نکشیده ونخواهد کشید وتا آخرین دم زندگانی همچنان چشم بر در خواهد ماند.

حتما اشک های شبانه مادر را برسجاده نمازش به نظاره نشسته ای و از داغ پنهان او خبر داری و مویه های گاه وبیگاه او را شنیده ای اما تو خوب دانستی و میدانی که داغ دل زهرای پهلو شکسته بالاتر از داغ دل مادر غم دیده ات بود وخواسته ای که با گمنامی مرهمی باشی بر داغ جگر سوز زهرای مرضیه(س).ما را چه لیاقت که زایر کوی تو باشیم واز سر تکلیف فاتحه ای بخوانیم.

آری زایر کوی تو و خاک پاک تو زهرای اطهر است و اهل بیت مطهرش.شاید به مادر غمگسارت گفته ای((مادرم اگر چه مرهمی بر زخم دلت ماند که زایر مزارم باشی وآتش جگرت را فرو نشانی،اما بدان من به سعادتی رسیدم که گفتنی نیست وآرزوی تمام شهداست وچه زیباست در ره دوست جان باختن وشهره ملکوتیان شدن!ای فرزندان زهرا(س) شما را با خدا چه نجوا بوده است؟چه گفته اید وچه شنیده اید که این گونه مقرب شدید؟شما بر بال کدام ملک نشستیدکه بی امان وشتابان به سوی معبود شتافتید.پاسخم را بدهیدای شهیدان،البته جوابهایتان روشن است می دانم شما مخلصین درگاه حق تعالی هستید،

شما مردان روح الله همه کارهایتان از روی اخلاص وجهت رضای خدا بود(رضی الله عنهم ورضو عنه)شما همانهایی هستید که حتی در شهادت هم تواضع می کنید یعنی بعد از شهادت نیز نام خود را نمیگویید تا گمنام بمانید.

آری مردان روح الله نایاب نیستند فقط نشانی ندارند.

آهای مردان بی ادعا شما رفتید و ما را لیاقت رفتن نبود.حال ای جماعت اهل جبهه،ای جاماندگان از قافله شهدابیاییدیک روز پنج شنبه نزدیک اذان مغرب به گلزار شهدا برویم واین دل پر از درد را،این عقده های به جا مانده راخالی کنیم.کنار مزار فرزندان زهرای مرضیه(س) بنشینیم و بگوییم ای پرستو های مهاجر،ای سبکبالان عاشق،دلمان خیلی برایتان تنگ شده،دستی بر آرید وما را ستاره ره باشید تا در ظلمات شب های دنیا گرایی ودنیا زدگی به بیراهه نرویم وکلام آخر اینکه:

گل اشکم شبی وا میشد ایکاش/همه دردم مداوا میشد ای کاش

به هرکس قسمتی دادی خدایا/شهادت قسمت ما میشد ای کاش

                                                                 اللهم ارزقنا توفیق الشهاده فی سبیلک

                                                                                                 التماس دعا